De spoonie-bank

Door: Inge Everaars-Willebrands (3 juli 2016)

 

Bij mede-spoonies is de ‘spoon theory’ of ‘lepel theorie’ wel bekend. In het kort is het een theorie om mensen uit te leggen wat het ongeveer inhoud om een energiebeperking te hebben. ’s Ochtends krijg je een aantal lepels en die moeten tactisch over de dag verdeeld worden voor de diverse activiteiten. Uit bed komen is een lepel, aankleden is een lepel, ontbijt maken is een lepel, ontbijten is een lepel … enzovoort. Maar met een beperkte hoeveelheid lepels moet je keuzes maken. Zo kan het voorkomen dat je moet kiezen tussen douchen of een boodschap doen. Of tussen eten koken en naar een feestje gaan. Keuzes maken … en dat elke dag weer!

 

Maar soms gaat het een stapje verder en komt de spoonie-bank om de hoek kijken.

Wij zijn twee weken op autovakantie in België geweest. Alle bezienswaardigheden uitgestippeld, hotels op tactische plaatsen geboekt, ook rekening houden met diverse rust-momenten, alles tot in de puntjes gepland.

Twee weken voor vertrek open ik mijn spoonie-spaarrekening. Twee weken lang doe ik zo min mogelijk, maak ik zo min mogelijk plannen, neem zoveel mogelijk rust en probeer elke dag een lepel op te sparen voor in de vakantie.

En dan kunnen we gaan genieten van de vakantie. Maar net als een gewone spaarrekening heeft ook de spoonie-spaarrekening een daglimiet, ik kan niet zomaar m’n gang gaan, elke dag kan ik maar één opgespaarde lepel inruilen voor iets meer bewegingsruimte.

Maar op vakantie wil je zo graag zoveel doen. En daarvoor is dan de spoonie-creditcard, de lepel-lening zeg maar. Nog één extra lepel per dag om mijn grenzen net wat verder te rekken. En je hebt je lepels zo hard nodig op vakantie, want je wil toch een hoop zien en doen, maar je krijgt ook veel meer nieuwe indrukken dan thuis en die kosten ook lepels, je rust net wat minder en de hele dag schakelen tussen Nederlands, Frans en Engels kost een hoop hersen-energie ;) en kost dus ook weer een extra lepel. En dan heb je op vakantie ook nog je goede en slechte dagen, want die slechte dagen blijven echt niet thuis op je wachten. En behalve dat die slechte dagen ervoor zorgen dat de begin-hoeveelheid lepels veel kleiner is, kan zo’n slechte dag net genoeg roet in het eten gooien, dat de mentale dreun je ook nog zo’n waardevolle lepel kost.

 

Gelukkig hebben we weer zo goed als alles wat we wilde zien en doen ook werkelijk kunnen zien en doen en hebben we echt genoten van onze reis bij de zuiderburen!

Maar dan ben je er nog niet, want herinner je nog die lepel-lening die ik afsloot … jep, de spoonie-bank heeft al een keurig aflossingsplan voor me klaarliggen: ‘3 lepels per dag, over een periode van 6 weken aflossen, plus een boete van 3 aanvullende dagen bij het missen van 1 dag aflossing’. Niet eerlijk? Misschien, maar helaas wel de harde werkelijkheid!

Maar het was het nog altijd waard! Ik had ook deze vakantie weer voor geen gouden lepel willen missen! ;)

 

Dus nu ben ik aan het afbetalen. Het gaat al behoorlijk, al twee weken terug kunnen betalen en pas één boete :). En dan aan het eind van de aflossingsperiode eens kijken of ik inderdaad mijn schuld heb kunnen aflossen, of dat er een stiekeme dief is meegelift, die toch weer voor een extra tekort aan lepels zorgt. Want hoe het ook gaat, het lepel-gevecht is eigenlijk nooit echt voorbij …